Het trage ritme van de panda
Het aantal panda’s neemt snel af. Een van de redenen daarvoor is dat voortplanting voor de panda een regelrechte uitdaging is. Vrouwtjes zijn maar een fractie van het jaar vruchtbaar en de mannetjes hebben een zwak libido. Mocht het er toch van komen, dan is de paring in het voorjaar en werpt de moederbeer na 4 à 5 maanden zwangerschap een jong pandabeertje. Een pasgeboren panda weegt slechts zo’n 100 gram – een fractie van het volwassen gewicht van een panda (meer dan 100 kilo). Als u veel geluk hebt, kunt u in onderzoekscentra een babypanda spotten. U kunt er (tegen betaling) zelfs mee op de foto.
De troost van de panda
Misschien zijn het wel de zwarte vlekken rondom de ogen die panda’s zo aandoenlijk maken. Er is een Chinese legende die verklaart waar die vlekken vandaan komen. Het verhaal verschilt soms hier en daar. Maar meestal gaat het over een meisje dat bevriend was met de panda's, in de tijd dat de beren nog helemaal wit waren, op hun zwarte poten na. Op een dag overleed het meisje en huilden de dieren tranen met tuiten. Ze wreven eindeloos met hun zwarte poten in hun ogen. Vandaar die zwarte vlekken. En om elkaar te troosten, omhelsden ze elkaar, waardoor ook de oren en schouders zwart werden.