Een nargile-tuin in Tophane
Waterpijpdistrict
In de hoogtijdagen van het Ottomaanse rijk was waterpijproken bijzonder populair. Het roken van een nargile met de sultan werd beschouwd als de hoogst mogelijke eer die iemand ten deel kon vallen. Met de opkomst van sigaretten in de Tweede Wereldoorlog verdween de nargile van het toneel, om vanaf eind jaren ’90 weer helemaal terug te keren. In Tophane, een buurt in het district Beyoğlu, rezen als reactie op de nieuwe trend de nargilecafés als paddenstoelen uit de grond. De wijk heeft inmiddels zelfs de bijnaam ‘Nargile Central’. De meeste cafés zijn 24 uur per dag open en zijn voorzien van grote tuinen, waar gasten plaats kunnen nemen op relaxte loungekussens in de schaduw van de bomen. Hier kunt u op uw gemak alle smaken uitproberen, van cappuccino en banaan tot mint of perzik. Daarbij drinkt u een kopje thee, koffie of vers fruitsapje. Nargilem Kafe heeft een erg mooie tuin, Erzurum Nargile is een aanrader omdat dit een van de oudste nargiles van Istanbul is.
Backgammon en waterpijp roken
Sprookje uit 1001 nacht
In Istanbul vindt u op elke hoek van de straat een nargile waar u kunt neerstrijken om een waterpijp te roken. Een van de bekendste cafés van de stad is Erenler Nargile, gehuisvest in een binnentuin die voorheen toebehoorde aan een theologieschool. Het café ligt aan de rand van de Grand Bazaar, maar de entree zit enigszins verstopt aan de Çorlulu Alipaşa Medresesi in Çemberlitaş. Volg daarom de lokale studenten en dames en heren die hier rechtstreeks vanuit hun werk naartoe gaan. Binnen spelen vaste klanten backgammon, de tuin lijkt wel uit een sprookje uit duizend-en-één-nacht te komen.